أنا كنت ضعيف فى النصوص

لكن فى التاريخ فلتة..

اتجوزت مرتين

ونفسى فى التالتة..

مش فراغة عين

ولا دناوة..

لكنى حاسس إنى مخلوق بألف قلب

وكلهم عاملين شقاوة..

أما الدنيا دى حلوة حلاوة

يخرب بيت كده..

تمد إيدك تساعد حد

يرد عليك بنظرة رضا..

ما تعرفش ساعتها

مين اللى كان محتاج للتانى..

مش قلت لك

اللى بنى البلد دى

كان ف الأصل حلوانى..

قولى لى يا حلوة

مين دلك على قلب ى وإيه اللى رمانى

وخلانى أبوح

وأهرب من كل الزيف..

يا ترى دى شقاوة خريف

ولا بداية شتا

ونهاية صيف..

ولا أنا الى كل ما أقرب من روحى

بتبعد عنى أحزانى..